جوشکاری قوسی نوعی از جوشکاری ذوبی است که در آن عملیات ذوب فلز پایه به وسیله ایجاد قوس الکتریکی و با استفاده از منبع تغذیه مناسب انجام می شود. بدین منظور انتخاب نوع منبع تغذیه و نحوه اتصال الکترود یا فلز پایه به قطب های مختلف منبع تغذیه می تواند منجر به حالت های مختلف قطبیت الکترود در جوشکاری قوس الکتریکی شود.
جوشکاری تیگ (TIG) یا تنگستن که به جوشکاری GTAW هم مشهور است روشی است که با استفاده الکترود غیر مصرفی تنگستن قوس الکتریکی ایجاد کرده و فرآیند جوشکاری را انجام می دهد. گاز محافظ در این روش جوشکاری معمولا گاز خنثی آرگون می باشد.
در صنایع دریایی و کشتیرانی با سه نوع مختلف بیمه دریایی سر کار داریم: بیمه بدنه و ماشین آلات، بیمه بار و بیمه حفاظت و غرامت یا اصطلاحا P&I.
در این مقاله تلاش بر این خواهد بود که در مورد بیمه P&I و پوشش های آن صحبت کنیم. یک باشگاه حفاظت و غرامت (P&I Club) در واقع به صورت یک مجموعه ای در نظر گرفته می شود که حمایت در برابر ریسک های مرتبط و غرامت ناشی از این ریسک ها، برای اعضای آن مجموعه با نسبت مشخصی توزیع می شود. بر خلاف شرکت های بیمه گر دریایی که اطلاعات مربوطه به حوزه بیمه را ممکن است به مراجع دیگر نیز ارائه دهند، این باشگاه ها اطلاعات مربوطه را تنها به اعضای خود ارائه خواهند داد.
یکی از دلایل اصلی تصادم ها در کشتی رانی، خرابی سیستم هدایت شناور است و با توجه به ماهیت آن و اتفاقات زنچیره ای بعد از آن، می تواند منجر به صدمات جدی به شناور، بار حمل شده و خدمه آن شود. نگهداشت دوره ای این سیستم می تواند در کارکرد مناسب آن تاثیرات به سزایی داشته باشد. در این مقاله هشت مشکل عمومی سیستم هدایت شناور ها به اختصار بیان می شود.
بر اساس الزامات مقرره 7.5.5 فصل 2-2 کنوانسیون سولاس، تمام شناورهای باری مشمول این کنوانسیون به غیر از تانکر ها، باید برای جلوگیری از گسترش آتش سوزی در اماکن زیست (Accommodation Spaces)، فضاهای خدماتی (Service Spaces)، ایستگاه های کنترل (Control Station)، یکی از روشهای مشخص شده را انتخاب و اجرایی کنند.
در صنعت دریایی بر اساس انواع مختلف کشتی ها و شرایط ویژه عملیاتی آنها، انواع مختلفی از قایق های نجات استفاده می شود. به همین صورت، مکانیزم رهاسازی این قایق ها نیز متفاوت طراحی می شوند. در این مقاله انواع اصلی مکانیزم رهاسازی قایق های نجات (Lifeboats’ release mechanism) شرح داده خواهد شد.
در پی کنفرانسی در شهر ریودوژانیرو (1992 میلادی) با موضوع توسعه و محیط زیست، سازمان بین المللی دریانوردی سلسله مذاکراتی را برای امکان سنجی ایجاد سندی اجباری با موضوع موجودات زنده دریایی مضر (Harmful Aquatic organisms) و ریزموجودات بیماری زا (Pathogens) در آب توازن کشتی ها، آغاز نمود. پس از سال 1999 میلادی، کارگروه آب توازن، که توسط MEPC در سال 1994تشکیل گردیده بود، تمرکز خود را بر ایجاد کنوانسیونی مستقل و با موضوع کنترل و مدیریت آب توازن کشتی ها و رسوبات ناشی از آنها، قرار داد و نتیجه این اقدامات پذیرش کنوانسیونی به همین نام در سال 2004 میلادی بود.
کمیته حفاظت از محیط زیست دریایی (MEPC) در 73 امین فصل خود ( 22 تا 26 اکتبر 2018)، پس از بحث و بررسی های فراوان، سندی تحت نام "راهنمای راه اندازی سیستم های مدیریت آب توازن" را به تصویب رساند. سپس در سال 2019 طی فصل 74 ام این کمیته، سند مذکور برای بررسی های بیشتر و در صورت نیاز اصلاحات لازم، به کمیته فرعی PPR ارجاع داده شد که در نهایت در فصل 75 ام این کمیته در سال 2020، اصلاحیه 2020 این سند به تصویب رسیده و ابلاغ گردید.
78 امین اجلاس MEPC از 6 تا 10 ژوئن 2022 به صورت مجازی برگزار گردید. پایگاه جامع دریایی، تلاش نموده است که خلاصه ای از تصمیمات خروجی این اجلاس در پنج متن قانونی مجزا جمع آوری نماید.
دریا از دیرباز محیطی پرخطر بوده و بالطبع دریانوردی و مشکلات و خطرات ناشی از آن نیز وجود داشته است، به گونه ای که کار کردن و زنده ماندن در این محیط نیازمند اراده های قوی، مهارت و آموزش های مناسب بوده است.
در این مقاله، تلاش شده برای خوانندگان با بیان مقدمه ای در خصوص لباس غوطه وری، قوانین مرتبط سولاس، الزامات ساخت و نحوه تست و نگهداری این تجهیز بر اساس اسناد آیمو، بیان شود.